Τα τελευταία χρόνια, αρκετοί φορείς -επίσημοι και ανεπίσημοι- χρησιμοποιούν το εργαλείο της έκθεσης ως μέσο επικοινωνίας με το κοινό. Η χρήση του εργαλείου αυτού γίνεται σε μεγάλο βαθμό εμπειρικά. Η παραδοσιακή αντίληψη ότι μια έκθεση αφορά μόνο τα μουσεία και τους συναφείς οργανισμούς, προϋποθέτει μία προϋπάρχουσα συλλογή αντικειμένων και πραγματεύεται μόνο ένα περιορισμένο εύρος «πολιτιστικών» θεμάτων, στερώντας από την κοινωνία και τους συλλογικούς φορείς της ένα ισχυρό εργαλείο, για την επικοινωνία τόσο με τους μόνιμους κατοίκους όσο και με τους Έλληνες και ξένους επισκέπτες ενός τόπου. Η αναγνώριση της ρευστής αυτής προσέγγισης του εκθέτειν, σε συνδυασμό με τα αδιαμφισβήτητα, πλέον, πλεονεκτήματα της χρήσης ψηφιακής τεχνολογίας στο περιβάλλον της έκθεσης, δημιουργούν την ανάγκη της συστηματικής μελέτης του εκθέτειν ως εργαλείου παραγωγής μιας πολυμεσικής αφήγησης, προκειμένου να λειτουργεί αποτελεσματικά και να εξυπηρετεί τις επικοινωνιακές ανάγκες ενός φορέα, λαμβάνοντας υπόψη τη φυσιογνωμία του και τον διαθέσιμο, κάθε φορά, προϋπολογισμό.

Στόχος του ερευνητικού έργου είναι η διαμόρφωση μίας ολιστικής μεθοδολογίας για τη δημιουργία μιας Τριδιάστατης Πολυμεσικής Εκθεσιακής Αφήγησης (Τ.Π.Ε.Α.), η οποία θα μπορεί να εφαρμόζεται και να προσαρμόζεται ανάλογα με τις ανάγκες του εκάστοτε φορέα, σε κάθε περιοχή ενδιαφέροντος. Προκειμένου να γίνει αυτό, αναγνωρίζονται οι παρακάτω επί μέρους στόχοι:
1. Διερεύνηση των αφηγηματικών δυνατοτήτων της εκθεσιακής πρακτικής σε βάθος: Η χρήση του εργαλείου της έκθεσης και από φορείς που δεν εντάσσονται στην κατηγορία των «πολιτιστικών» (π.χ. Δήμοι, Περιφέρειες, Επιχειρήσεις, Επιστημονικοί φορείς κ.λπ.) δημιουργεί την ανάγκη διερεύνησης και αποτύπωσης των αφηγηματικών δυνατοτήτων του, σε επίπεδο εκθεσιακής πρακτικής. Η μελέτη αυτή θα συνδυαστεί με ένα ευρύ φάσμα δυνητικών ενδιαφερόμενων φορέων, καθώς και με το κοινό στο οποίο απευθύνονται (π.χ. κάτοικοι της περιοχής, επισκέπτες, Έλληνες και ξένοι τουρίστες, επιμέρους κοινωνικές ομάδες κ.τ.λ.).
2. Διερεύνηση δυνατοτήτων αφηγηματικών εργαλείων (φωτογραφία, συλλογές, βίντεο, ήχος, επαυξημένη πραγματικότητα, ψηφιακές εφαρμογές, γραφιστικά, εγκαταστάσεις/κατασκευές κ.τ.λ), στο πλαίσιο της εκθεσιακής πρακτικής, με στόχο τη σωστή επιλογή και διαχείρισή τους κατά τη διαμόρφωση των εκθέσεων.
3. Οργάνωση μιας βασικής, ευέλικτης και επεκτάσιμης, τεχνικής εργαλειοθήκης, αποτελούμενης από τον κατάλληλο, σύγχρονο εξοπλισμό (προβολικά μηχανήματα, οθόνες αφής, ηλεκτρονικοί υπολογιστές, φορητές ηλεκτρονικές συσκευές, ηχητικά και φώτα, κ.ά.), με στόχο την υπό όρους χρήση τους από φορείς που επιθυμούν να διαμορφώσουν μία έκθεση.
4. Τόσο η ποικιλία του χαρακτήρα και των στόχων των ενδιαφερόμενων φορέων όσο και οι διαφοροποιήσεις του κοινού στο οποίο απευθύνεται καθένας από αυτούς δημιουργούν την ανάγκη -αλλά και την πρόκληση- για συγκρότηση μιας πρότυπης, συστηματικής μεθοδολογίας, για την ορθή επιλογή, τη σκοπιμότητα, το σχεδιασμό, την υλοποίηση και την αξιολόγηση μιας Τ.Π.Ε.Α.

Το επιδιωκόμενο αποτέλεσμα όλων των παραπάνω είναι η σύνθεση ενός δημιουργικού πυρήνα στο Πανεπιστήμιο Αιγαίου που θα αναπτύξει ένα δίκτυο σχέσεων και επαφών με όλους τους ενδιαφερόμενους φορείς, εντός και εκτός της Περιφέρειας Β. Αιγαίου, ώστε να συνδυάζει την state-of-the-art έρευνα στο πεδίο του εκθεσιακού σχεδιασμού, με την άμεση αξιοποίησή της από την κοινωνία. Για το λόγο αυτό, η δράση απευθύνεται σε όλους τους φορείς με ανάλογο ενδιαφέρον, ανεξαρτήτως διαθέσιμου προϋπολογισμού ή δυναμικής προηγούμενων δράσεων. Η δυνατότητα δε υλοποίησης μιας έκθεσης μέσω διαδικτυακής συνεργασίας και μεταφοράς του απαραίτητου εξοπλισμού στον χώρο κάθε φορέα, για το τελικό στάδιο, αίρει κάθε γεωγραφικό περιορισμό. Έτσι, παρέχεται η δυνατότητα διαμόρφωσης έκθεσης, ακολουθώντας την παραπάνω μεθοδολογία, σε κάθε ενδιαφερόμενο φορέα, μετατρέποντας το στοιχείο της νησιωτικότητας και της απόστασης από μειονέκτημα, σε δυνητικό πλεονέκτημα.

Με βάση τα παραπάνω, οι δράσεις και οι στόχοι του φορέα υλοποίησης της έκθεσης θα μπορούν να επικοινωνηθούν καλύτερα και πληρέστερα στο κοινό του, αφού η αφήγηση που θα επιλέγεται κάθε φορά θα είναι ειδικά προσαρμοσμένη τόσο στις ανάγκες και τον χαρακτήρα του φορέα όσο και στα χαρακτηριστικά του κοινού στο οποίο απευθύνεται. Το κοινό στο οποίο απευθύνεται κάθε φορά μια έκθεση, από την άλλη, θα έχει την ευκαιρία να περιηγηθεί σε μία πρωτότυπη έκθεση και να ενημερωθεί για το θέμα επιλογής του φορέα διοργάνωσης, μέσα από έναν σύγχρονο τρόπο εκθεσιακής αφήγησης. Η δημιουργία, τέλος, πρωτότυπων εκθεσιακών αφηγήσεων θα αποτελούν και πόλο έλξης για επισκέπτες στην περιοχή.

Μετά την ολοκλήρωση του προτεινόμενου έργου, οι υπηρεσίες που θα προσφέρονται στους ενδιαφερόμενους φορείς περιλαμβάνουν: 1. Συστηματική ενημέρωσή των δυνητικά επωφελούμενων φορέων σχετικά με τις δυνατότητες αξιοποίησης της Τ.Π.Ε.Α. για συγκεκριμένες γενικές ή/και ειδικές ή/και χρονικά περιορισμένες ανάγκες
2. Παροχή υψηλής ποιότητας καινοτόμων εκθεσιακών προϊόντων με βάση τη διαμορφωμένη μεθοδολογία σχεδιασμού, ανάπτυξης και αξιολόγησης της Τ.Π.Ε.Α. σε συνδυασμό με τις ειδικές ανάγκες, δυνατότητες και περιορισμούς του κάθε φορέα και της κάθε ομάδας-στόχου.
3. Δυνατότητα χρήσης, υπό όρους, της τεχνικής εργαλειοθήκης που θα διαμορφωθεί για την υποστήριξη συγκεκριμένων ιδεών, όπως περιγράφονται παραπάνω.

Το έργο υλοποιείται στο πλαίσιο του Υποέργου 1 «Ψηφιακός Μετασχηματισμός Βορείου Αιγαίου στον Πολιτισμό και Τουρισμό» με κωδικό 80472 της Πράξης «Διαπεριφερειακός Ψηφιακός Μετασχηματισμός Αιγαίου Αρχιπελάγους στον Πολιτισμό και Τουρισμό» με κωδικό MIS 5047046, η οποία συγχρηματοδοτείται από το Ευρωπαϊκό Ταμείο Περιφερειακής Ανάπτυξης (ΕΤΠΑ), του Επιχειρησιακού Προγράμματος «Ανταγωνιστικότητα Επιχειρηματικότητα και Καινοτομία - ΕΠΑνΕΚ 2014-2020», Πρόσκληση 111 «Υποστήριξη της Περιφερειακής Αριστείας».

Επικεφαλής ομάδας έργου: Νάσια Χουρμουζιάδη.
Ομάδα έργου: Ελένη Γαλάνη, Έλλη Καρκαζή, Κωνσταντίνα Νικολοπούλου, Αλέξανδρος Τούρτας, Φώτης Υφαντίδης.

Περιηγητές, αρχαιολόγοι και ιστοριοδίφες έχουν αναφερθεί κατά το παρελθόν στην περιοχή των Γρεβενών ως μία «φτωχή» αρχαιολογικά περιοχή, μία «άγνωστη γη». Αυτή η «terra incognita», ωστόσο, φαίνεται ότι, ειδικά τα τελευταία χρόνια, βγαίνει στο φως, αναδεικνύοντας ένα σημαντικό αρχαιολογικό απόθεμα, το οποίο όμως παραμένει άγνωστο στο κοινό. Η δημιουργία ενός αρχαιολογικού μουσείου στα Γρεβενά, ως ένα πρώτο βήμα για την κοινωνικοποίηση αυτού του αποθέματος, αποτέλεσε τη μελέτη που ανατέθηκε το 2020 στην επιστημονική ομάδα του εργαστηρίου Museolab.

Η ενδελεχής επεξεργασία των αρχαιολογικών δεδομένων που διατίθενται βιβλιογραφικά, η επί τόπου καταγραφή και περιήγηση σε συνεργασία με τις αρμόδιες αρχές, καθώς και η έρευνα, αξιολόγηση και θεωρητική αποτίμηση των σύγχρονων μουσειακών πρακτικών οδήγησαν στη σύνθεση του σεναριακού ιστού της μουσειολογικής έκθεσης που κατατέθηκε.

Πέντε είναι τα βασικά στοιχεία που διαπραγματεύεται αφηγηματικά το εκθεσιακό πρόγραμμα που προτείνεται: η θραυσματικότητα της αρχαιολογικής πληροφορίας, το στοιχείο της «εξερεύνησης» του παρελθόντος, η άμεση σύνδεση των παραπάνω με το τοπίο, η αναγνώριση της έννοιας της μετακίνησης ως κυρίαρχο χαρακτηριστικό της ανθρώπινης δράσης στην περιοχή και τέλος η ολιστική και διαχρονική προσέγγιση αυτού του πολιτισμικού παλίμψηστου.

Η μουσειολογική μελέτη υλοποιήθηκε στο πλαίσιο του Προγράμματος Ευρωπαϊκής Εδαφικής Συνεργασίας INTERREG IPA CBC, ΕΛΛΑΔΑ-ΑΛΒΑΝΙΑ 2014-2020.

Επικεφαλής ερευνητικής ομάδας: Νάσια Χουρμουζιάδη.
Μέλη ερευνητικής ομάδας: Έλλη Καρκαζή, Κωνσταντίνα Νικολοπούλου, Άννα Παπαθεοδώρου, Φώτης Υφαντίδης.

Οι κεντρικοί στόχοι της έρευνας είναι:
• η πολυδιάστατη διερεύνηση του συστήματος παραγωγής και διαχείρισης του αρχαιολογικού προϊόντος στην Ελλάδα
• η αξιοποίηση της μεθοδολογίας της εναλλακτικής κριτικής χαρτογράφησης για την αποτύπωση όλων των παραπάνω πάνω σε έναν ηλεκτρονικό εννοιολογικό χάρτη

Ο όρος “εννοιολογικός χάρτης” δεν αναφέρεται σε έναν χάρτη βασισμένο στο θετικιστικό μοντέλο των φυσικών επιστημών, της αντικειμενικής αναπαράστασης της πραγματικότητας, αλλά έναν χάρτη-σχόλιο που καθιστά ορατό το σύνθετο πλέγμα των κυρίαρχων εννοιών, ιδεών και σχέσεων του συστήματος παραγωγής του αρχαιολογικού προϊόντος.

Τοποθετώντας στα συμφραζόμενά του κάθε ένα ξεχωριστό στοιχείο αυτού του πολυδιάστατου δικτύου, θα αποκαλυφθεί μία πανοραμική θέασή του μέσα από ένα κριτικό πρίσμα. Ένα τέτοιο εννοιολογικό πανόραμα μπορεί εν δυνάμει να φανερώσει, αφενός, τα διανοητικά σχήματα που οριοθετούν την συμπεριφορά των εμπλεκομένων, διαμορφώνουν το πρόσωπο της αρχαιολογικής επιστήμης, την ιστορική κουλτούρα της ελληνικής κοινωνίας και, αφετέρου, τους μηχανισμούς που καθορίζουν το παραγόμενο προϊόν και την κατανάλωσή του.

Η αναλυτική κριτική προσέγγιση του συστήματος, συνιστά βασική προϋπόθεση για την ανάδειξη των σημείων και των κατευθύνσεων, απέναντι στα οποία οι εμπλεκόμενοι μπορούν ή/και οφείλουν να επανατοποθετηθούν στην κατεύθυνση ουσιαστικών μετασχηματισμών. Ο εναλλακτικός χάρτης που θα προκύψει, κατ’ αρχήν θα αποτυπώνει ένα στιγμιότυπο, αλλά το ψηφιακό του υπόβαθρο τον καθιστά στη βάση μιας διαρκούς και δυναμικής διαδικασίας επεκτάσεων και εμπλουτισμού, που είναι δυνατόν να συνεχιστεί και μετά την ολοκλήρωση της παρούσας έρευνας. Σε αυτή τη λογική στοχεύουμε στην παραγωγή ενός δυναμικού ψηφιακού προϊόντος που θα δίνει δυνατότητες σχολιασμού, συλλογής επιπλέον στοιχείων και ελεγχόμενης παρέμβασης από έναν ευρύτερο κύκλο ενδιαφερομένων. Αντιλαμβανόμαστε τον χάρτη, σε κάθε περίπτωση, ως μία αφορμή ουσιαστικού διαλόγου γύρω από την ελληνική αρχαιολογική πραγματικότητα και όχι σαν ένα τετελεσμένο έργο στατικής αναπαράστασης ενός κλειστού συστήματος.

Το εννοιολογικό πλαίσιο του προγράμματος κινείται στα αλληλοσυμπληρούμενα πεδία της αρχαιολογικής εθνογραφίας, της αυτοεθνογραφίας, της αγωνιστικής έρευνας και της εναλλακτικής κριτικής χαρτογράφησης που μας προσφέρουν ένα ευρύ και ευνοϊκό ερευνητικό τερέν.

Το ερευνητικό πρόγραμμα που διενεργούμε έχει έναν συλλογικό χαρακτήρα, με έντονο το στοιχείο της συνεργασίας σε όλα τα στάδια σύλληψης και υλοποίησής του, ως προϋπόθεση τόσο του εννοιολογικού πλαισίου που πληροφορεί την έρευνα, όσο και του είδους του ερευνητικού στόχου, δηλαδή της δημιουργίας ενός χάρτη. Το γεγονός άλλωστε ότι το σύνολο της ερευνητικής ομάδας τίθεται υπό μία έννοια το ίδιο υπό διερεύνηση, επιτάσσει μία καθολική ερευνητική εμβύθιση όλων μας, σε όλα τα στάδια της μελέτης.

Κ. Δαραβίγκα (υποψήφια διδάκτωρ) - ερευνήτρια
Α. Χουρμουζιάδη (ακαδημαϊκή σύμβουλος) - επιμέλεια και εποπτεία
Ι. Σταυριδόπουλος (διδάκτορας) - ερευνητής
Περίοδος υλοποίησης: 02/2020 - 12/2021

ΕΔΒΜ 103 - "Υποστήριξη Ερευνητών με Έμφαση στους Νέους Ερευνητές - β κύκλος"

H δημιουργία μόνιμης έκθεσης που να παρουσιάζει τη ζωή των κατοίκων των Γρεβενών στους νεώτερους χρονους αποδείχθηκε δύσκολη αποστολή από την αρχή: περιορισμένες ερευνητικές δημοσιεύσεις, σκορπισμένο και ανεπεξέργαστο αρχειακό υλικό, ανεπίσημες καταγραφές και μαρτυρίες από ντόπιους κατοίκους, πληθώρα διαθέσιμων ακατάγραφων αντικειμένων προς έκθεση και ένα οικοδόμημα σχεδόν ακατάλληλο για να στεγάσει μία έκθεση και τις λειτουργίες ενός χώρου μουσειακού χαρακτήρα. Κι από την άλλη, ένας τόπος με μοναδικά τοπία, σταθερό πέρασμα των εμπορικών καραβανιών και των μαστόρων του παρελθόντος, με πλούσια ιστορία, ιδιαίτερα πολιτιστικά χαρακτηριστικά και ανθρώπους που αγαπούν τον τόπο τους και αναζητούν τη δική τους ταυτότητα και τη θέση τους στο τοπίο.

Η αποσπασματικότητα της πληροφορίας, η ενδιαφέρουσα γεωμορφολογία της περιοχής και η έννοια της μετακίνησης απετέλεσαν τις σταθερές μας, ώστε να προτείνουμε μία ενδιαφέρουσα αφηγηματική σύνθεση, ξεφεύγοντας από τα τυπικά λαογραφικά σκηνικά που συναντά συνήθως ο επισκέπτης. Αντικείμενα, βιντεοπροβολές, ήχοι, μαρτυρίες, εικόνες και αρχειακό υλικό, μπλέκονται σε ένα πρωτότυπο εκθεσιακό σενάριο, καλώντας τον επισκέπτη να διαδράσει με τα εκθέματα και να εξερευνήσει μόνος του αυτή την άγνωστη γη των Γρεβενών.

Η μουσειολογική μελέτη υλοποιήθηκε στο πλαίσιο του Προγράμματος Ευρωπαϊκής Εδαφικής Συνεργασίας INTERREG IPA CBC, ΕΛΛΑΔΑ-ΑΛΒΑΝΙΑ 2014-2020.

Επικεφαλής ερευνητικής ομάδας: Νάσια Χουρμουζιάδη.
Μέλη ερευνητικής ομάδας: Έλλη Καρκαζή, Κωνσταντίνα Νικολοπούλου, Άννα Παπαθεοδώρου, Φώτης Υφαντίδης.

Οι κεντρικοί στόχοι της έρευνας είναι:
• η πολυδιάστατη διερεύνηση του συστήματος παραγωγής και διαχείρισης του αρχαιολογικού προϊόντος στην Ελλάδα
• η αξιοποίηση της μεθοδολογίας της εναλλακτικής κριτικής χαρτογράφησης για την αποτύπωση όλων των παραπάνω πάνω σε έναν ηλεκτρονικό εννοιολογικό χάρτη

Ο όρος “εννοιολογικός χάρτης” δεν αναφέρεται σε έναν χάρτη βασισμένο στο θετικιστικό μοντέλο των φυσικών επιστημών, της αντικειμενικής αναπαράστασης της πραγματικότητας, αλλά έναν χάρτη-σχόλιο που καθιστά ορατό το σύνθετο πλέγμα των κυρίαρχων εννοιών, ιδεών και σχέσεων του συστήματος παραγωγής του αρχαιολογικού προϊόντος.

Τοποθετώντας στα συμφραζόμενά του κάθε ένα ξεχωριστό στοιχείο αυτού του πολυδιάστατου δικτύου, θα αποκαλυφθεί μία πανοραμική θέασή του μέσα από ένα κριτικό πρίσμα. Ένα τέτοιο εννοιολογικό πανόραμα μπορεί εν δυνάμει να φανερώσει, αφενός, τα διανοητικά σχήματα που οριοθετούν την συμπεριφορά των εμπλεκομένων, διαμορφώνουν το πρόσωπο της αρχαιολογικής επιστήμης, την ιστορική κουλτούρα της ελληνικής κοινωνίας και, αφετέρου, τους μηχανισμούς που καθορίζουν το παραγόμενο προϊόν και την κατανάλωσή του.

Η αναλυτική κριτική προσέγγιση του συστήματος, συνιστά βασική προϋπόθεση για την ανάδειξη των σημείων και των κατευθύνσεων, απέναντι στα οποία οι εμπλεκόμενοι μπορούν ή/και οφείλουν να επανατοποθετηθούν στην κατεύθυνση ουσιαστικών μετασχηματισμών. Ο εναλλακτικός χάρτης που θα προκύψει, κατ’ αρχήν θα αποτυπώνει ένα στιγμιότυπο, αλλά το ψηφιακό του υπόβαθρο τον καθιστά στη βάση μιας διαρκούς και δυναμικής διαδικασίας επεκτάσεων και εμπλουτισμού, που είναι δυνατόν να συνεχιστεί και μετά την ολοκλήρωση της παρούσας έρευνας. Σε αυτή τη λογική στοχεύουμε στην παραγωγή ενός δυναμικού ψηφιακού προϊόντος που θα δίνει δυνατότητες σχολιασμού, συλλογής επιπλέον στοιχείων και ελεγχόμενης παρέμβασης από έναν ευρύτερο κύκλο ενδιαφερομένων. Αντιλαμβανόμαστε τον χάρτη, σε κάθε περίπτωση, ως μία αφορμή ουσιαστικού διαλόγου γύρω από την ελληνική αρχαιολογική πραγματικότητα και όχι σαν ένα τετελεσμένο έργο στατικής αναπαράστασης ενός κλειστού συστήματος.

Το εννοιολογικό πλαίσιο του προγράμματος κινείται στα αλληλοσυμπληρούμενα πεδία της αρχαιολογικής εθνογραφίας, της αυτοεθνογραφίας, της αγωνιστικής έρευνας και της εναλλακτικής κριτικής χαρτογράφησης που μας προσφέρουν ένα ευρύ και ευνοϊκό ερευνητικό τερέν.

Το ερευνητικό πρόγραμμα που διενεργούμε έχει έναν συλλογικό χαρακτήρα, με έντονο το στοιχείο της συνεργασίας σε όλα τα στάδια σύλληψης και υλοποίησής του, ως προϋπόθεση τόσο του εννοιολογικού πλαισίου που πληροφορεί την έρευνα, όσο και του είδους του ερευνητικού στόχου, δηλαδή της δημιουργίας ενός χάρτη. Το γεγονός άλλωστε ότι το σύνολο της ερευνητικής ομάδας τίθεται υπό μία έννοια το ίδιο υπό διερεύνηση, επιτάσσει μία καθολική ερευνητική εμβύθιση όλων μας, σε όλα τα στάδια της μελέτης.

Κ. Δαραβίγκα (υποψήφια διδάκτωρ) - ερευνήτρια
Α. Χουρμουζιάδη (ακαδημαϊκή σύμβουλος) - επιμέλεια και εποπτεία
Ι. Σταυριδόπουλος (διδάκτορας) - ερευνητής
Περίοδος υλοποίησης: 02/2020 - 12/2021

ΕΔΒΜ 103 - "Υποστήριξη Ερευνητών με Έμφαση στους Νέους Ερευνητές - β κύκλος"

Οι παραδοσιακές αφηγηματικές πρακτικές αντιμετωπίζουν την ανάπτυξη της αφήγησης τοποθετώντας τα αντικείμενά της σε έναν γραμμικό άξονα. Η ύπαρξη μίας μοναδικής αφηγηματικής ροής, που αποκρυσταλλώνεται και παραμένει σταθερή για μεγάλο χρονικό διάστημα, δεν είναι επιθυμητή και υπάρχει αναγκαιότητα κάθε αντικείμενο να μπορεί να εμπλακεί σε περισσότερες από μία αφηγήσεις, συνδυαζόμενο με άλλα αντικείμενα, πολυμεσικό υλικό και την προσωπική εμπειρία του ευρύ κοινού, που μέχρι σήμερα δεν συμμετέχει στην παραγωγή αφήγησης.

Το έργο «ΑΦΗΓΗΣΗ» αφορά στην ανάπτυξη μιας πλατφόρμας για την υποστήριξη, διαχείριση και προβολή ψηφιακού περιεχομένου για υποδομές πολιτιστικού και τουριστικού ενδιαφέροντος (τουριστικούς χώρους, μουσεία, αρχαιολογικούς χώρους, εκθεσιακούς χώρους κτλ.) μέσω δημιουργίας προσωποποιημένων ατομικών και συνεργατικών αφηγήσεων. Η πρόσβαση στις αφηγήσεις είναι δυνατή είτε κατά την φυσική επίσκεψη στις υποδομές κατά την τακτική τους λειτουργία (όπως μόνιμες εκθέσεις) και σε έκτακτες, περιοδικές ή προσωρινές διοργανώσεις (όπως περιοδικές εκθέσεις, εκδηλώσεις), είτε απομακρυσμένα. Το έργο προβάλλει πολιτιστικό περιεχόμενο με νέες αφηγηματικές δομές, που λειτουργούν με λιγότερο αυστηρά προδιαγεγραμμένα σενάρια. Η δημιουργία αφηγήσεων επιτυγχάνεται με αυτοματοποιημένο και ημι-αυτοματοποιημένο τρόπο, με ανατροπή των χρονικών αξόνων και με ποικίλες επιλογές θεματικών ομαδοποιήσεων, προκειμένου να ανταποκριθεί στις σύγχρονες αντιλήψεις της πολυσημίας των αντικειμένων και της δυνατότητας πολλαπλών ερμηνειών τους. Το σύστημα επιτρέπει σε εξειδικευμένους και μη χρήστες να παράγουν αφηγήσεις ποικίλου μεγέθους βάσει του διαθέσιμου περιεχόμενου και να τις διαμοιράζονται με το ευρύ κοινό.

Συνεργαζόμενοι φορείς:
-Εργαστήριο Μουσειολογίας, Τμήμα Πολιτισμικής Τεχνολογίας και Επικοινωνίας, Πανεπιστημίου Αιγαίου

Επικεφαλής ερευνητικής ομάδας: Νάσια Χουρμουζιάδη.
Μέλη ερευνητικής ομάδας: Ελένη Γαλάνη, Μάριος Ιωαννίδης, Βλάσιος Κασαπάκης, Βίκυ Κατσαμάκα, Κωνσταντίνα Νικολοπούλου, Αλέξανδρος Σπάθης, Ερασμία Τζανάκη.

-Εθνικό Κέντρο Έρευνας Φυσικών Επιστημών «ΔΗΜΟΚΡΙΤΟΣ»
-ΑΙΓΑΙΟΥ SOLUTIONS ΣΥΜΒΟΥΛΟΙ ΚΑΙΝΟΤΟΜΙΚΩΝ ΕΦΑΡΜΟΓΩΝ & ΝΕΩΝ ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΩΝ ΑΕ

Περίοδος υλοποίησης: 06/2018 - 06/2021